martes, abril 24, 2007

Fénix


Como a Ave Fénix rexurdindo das cinzas, a miña cinza brila de novo. Por certo: unha referencia a Xavier Alcalá, qué grande libro iste de A Nosa Cinza. Por si tedes un rato.
Novos proxectos fan latexar de novo as miñas meniñas. Ser figurante non é máis ca iso, aparecer un pouquiño por detrás nunha película, filme, serie ou documental. Pero serve para recordarme o que sentía cando me subín por primeira vez a un escenario, a aquel inolvidable escenario do San Tomé. E méteme o mono outra vez no corpo!!! Hoxe grabamos en Trazo un capítulo de Historias de Galicia (para a TVG, emitirase en septembro por si vos interesa verme caracterizada á moda do século XVIII). O outro día, e isto xa non supón tanta ilusión, non me quedou máis remedio que ir de público ós Tonechos... no coment...
Pero así, pouquiño a pouquiño, Granada queda na miña ialma como un bo recordo. Como o recordo dunha Xeliña emprendedora que non sempre consegue o que desexa, pero que rapidamente se pon en pé.
Un bico a todos. Quérovos.

PD: Gracias, nené. Moitas gracias e moitos bicos para eses vigueses que me botan de menos.
PD II: E falando de cinzas, e de lume... procurade que o único lume deste ano en Galicia sexa o que tódolos galegos levamos dentro. Só ese.

1 comentario:

Anónimo dijo...

El nene

Parece que te leo asiduamente, pero no. A decir verdad es que me aburro, pero una cosa no quita la otra, que me intereso y te posteo :D

Asi me gusta, que resurjas y vuelvas a ser fuerte como antes, a ver si te dura bastante. Ya me contaras lo de figurante, que ultimamente me tienes olvidao snif snif

Y lo del fuego, ya me da mal rollo la foto que pusiste... esperemos que no vuelva a pasar lo del año pasado. La muerte de muchos arboles, por el enriqucimiento de unos. ains...

Por cierto, toy hecho todo un agricultor. Dos plantitas de 3 ya se estan asomando desde la tierra. Que bonitas. Toy tan orgulloso de ellas. jeje

Un beso guapa, y ta cuando vengas por vigo.